Festiwal filmów krótkich Grand Off jest międzykulturowym zbiorem bardzo różnych narracji i form, polem dyskusji wielu punktów widzenia, zawartych w jedenastu (od tego roku dodatkowa kategoria najlepszy film polski) nagradzanych kategoriach. Pozwala na wgląd nie tylko w rzeczywistość indywidualnych bohaterów ale i społeczeństw. W tym roku w szranki stanęło ponad 1800 filmów z dziewięćdziesięciu pięciu krajów, zarówno kameralne kino niezależne jak i projekty wysokobudżetowe. Jednak ze względów czysto ekonomicznych nie ma w Grand Off podziału na sekcje, takie jakie występują podczas wielkich festiwali jak Cannes czy Berlinale. Festiwal przyjmuje formułę otwartą.
W tym roku zauważalnym nurtem podczas selekcji filmowych było kino dotykające współczesnej duchowości, wielkich narracji i to nie, do czego przygotowują nas media, z punktu widzenia formuły płaskiego i pełnego stereotypów dyskursu. Religijnego ekstremizmu czy molestowania dzieci. Widzenie pogłębione i nieuprzedzone. Raczej jest to opowieść o duchowości z perspektywy antropologicznej niczym w twórczości Andrieja Zwiagincewa czy Krzysztofa Kieślowskiego. Przenikają się tu opowieści o różnych uniwersalnych kategoriach, islam krzyżuje się z chrześcijaństwem, chrześcijaństwo przyjmuje nową formułę pod wpływem wierzeń plemiennych. I kilka przykładów.
O kwestiach metafizyki traktuje francuski film Ma Manman d’ol/ Mommy Water Julien Silloray.
Mauritius to nie tylko piąty na świecie kraj wydający znaczki pocztowe, znany z Red Penny i Blue Penny, to także kraj przenikającego się chrześcijaństwa i wierzeń plemiennych. Ośmioletni czarnoskóry Rosental mieszka z ojcem w nadmorskiej miejscowości Port Louis. Niedawno zmarła mu matka. Nie przyjmuje tego do wiadomości, chce ją za wszelką cenę odzyskać. Kamo wiejski na poły czarownik i na poły kapłan religii chrześcijańskiej przekonuje, że mama żyje w królestwie głęboko pod oceanem, zamieniona w Ma Manman d’ol, syrenę, która kusi rybaków. Kapłan, dobierając z religii to co mu najbardziej odpowiada, wraz z malcem dokonują zabiegów, które mają przywrócić ją do świata żywych.
Terremere/ Mother Earth francuski obraz wyreżyserowany przez Aliou Sow
To piękny film drogi, wnoszący do kina pierwiastek islamskiej duchowości. Kiedy jeden z braci zginął w wypadku samochodowym, drugi postanawia przenieść ciało do wsi rodziców w Mauretanii. Wraz z trzema przyjaciółmi, wyrusza w długą podróż przez zwodnicze pustkowia Afryki Północnej. Stłumione napięcia czterech mężczyzn, w których ich duchowość poddana zostaje prywatyzacji i indywidualizacji.
Charon / Charon polski film Pawła Hejbudzkiego
Przeżycia duchowe chłopca z zespołem downa. Przemyślenia prowadzą go do bezpośredniego kontaktu z Bogiem. Zadaje proste, ale ważkie, wynikające z tradycyjnego wychowania, pytania. Jego otoczenie nie może na nie znaleźć odpowiedzi. Pacjentka czeka na zabieg aborcji. W obliczu utraconej przedwcześnie niewinności zawiązuje przyjaźń z chłopakiem, która może uratować ją i dziecko.
