Cień Wilkołaka

W 1994 roku robi furorę amerykański horror "Wilk". W 1995 roku otrzymuje nagrodę Saturna dla Jima Harrisona i Wesleya Stricka za najlepszy scenariusz (1995).

"Wilk" to romantyczny thriller z mrocznie komicznym podtekstem o tym, co zabija ludzkie wartości. Zawiera wiele elementów znanych z innych filmów: pełnia księżyca, uciekające konie, gdy zbliża się wilkołak, obowiązkowo ekscentryczny naukowiec z obcym akcentem, który wszystko wyjaśnia. Temat nienowy : „Amerykański wilkołak w Londynie” (1981), „Wilkołak” (1941), „Przeklęte” (2004), „Zły wpływ Księżyca” (1996)…

Nikt jednak nie wie, że 150 lat wcześniej fabułę „ Wilka” napisał Jan Barszczewski w swoim dziele „Szlachcic Zawalnia, czyli Białoruś w fantastycznych opowiadaniach”. Dzieło Jana Barszczewskiego, wydane zostało w języku polskim w latach 1844-1846. Jan Barszczewski, polski pisarz i kolekcjoner legend białoruskich, urodził się w 1790 roku we wsi należącej dziś do Białorusi Murdochy, zmarł w majątku Rzewuskich , Cudnowie w 1851r.

Mit o lykantropii ma bardzo długi rodowód, wspomina o nim już Herodot w V w. p.n.e., podając wzmiankę o Neurach zamieszkujących południowo-wschodnie obszary słowiańszczyzny, którzy mieli jakoby raz do roku przemieniać się na pewien czas w wilki. „Dzieje” Herodota są najstarszym znanym źródłem pisanym o historii ziem polskich. Wiara w wilkołactwo szczególnie dobrze zachowała się na obszarze Podlasia. Słowo wilkołak składa się z dwóch członów, pierwszy oznacza wilka. Drugi pochodzi od prasłowiańskiego słowa dlaka co znaczy sierść. Pierwotnym znaczeniem jest więc człowiek mający wilczą sierść.

Mity powiązane z wilkami miały również swój wyraz w kulturze antycznej a to były ulubione przedmioty nauczania Jana Barszczewskiego w Kolegium Jezuickim w Połocku, do którego uczęszczał od 1805 roku.

Historię Jana Barszczewskigo opisuje białoruski dokument Władimira Łuckiego, zaprezentowany podczas tegorocznego Festiwalu Filmów Historycznych i Wojskowych, " Cień Wilkołaka".
Zapewne w poszukiwaniu własnej tożsamości, dokument sugeruje białoruskie pochodzenie polskiego pisarze, też nic nowego wszak do Adama Mickiewicza przyznają się nie tylko Litwini, Białorusini, Żydzi ale nawet Rosjanie. A o Powstaniu Styczniowym mówi się w tych słowach : " w 1863 roku, kiedy białoruska szlachta wystąpiła przeciw caratowi..." No bo jak tu inaczej gdy polski sejm i senat rok 2013, rok okrągłej rocznicy nie chce uznać, w przeciwieństwie do parlamentu litewskiego, rokiem Powstania Styczniowego.